Lotte Pol
Ik ben Lotte Pol, ik ben 15 jaar en zit nu in 4 havo. Ik heb besloten dat ik mijn leven aan God wil geven, mijn verleden achter mij wil laten en een nieuw leven met Jezus wil hebben.
Ik dacht al een tijdje na hoe ik het beste kan verwoorden waarom ik mij wil laten dopen. Mijn ouders vonden het een hele mooie keuze, maar wilden echt dat ik er goed over na zou denken en het niet zomaar zou doen.
Al meerdere doopdiensten die ik heb gekeken kreeg ik opeens het gevoel van binnen dat ik deze keuze ook wilde maken. Ook heb ik meerdere signalen van God gekregen dat hij met mij een band wil opbouwen of tenminste er voor mij wil zijn. Ik heb die tekens genegeerd, meerdere keren, omdat ik soms niet zeker wist of God er wel echt was. Door verschillende gebeurtenissen ben ik heel boos op God geworden, zoals het plotselinge overlijden van mijn opa en het overlijden van mijn oma binnen een jaar. Met beiden had ik een hele goede band. Ik snapte niet waarom God mijn opa niet had gered die ene avond of waarom God mijn oma niet beter had gemaakt. Op die vragen heb ik nog steeds geen antwoord, maar ik weet wel dat ze het beter hebben bij God, dan hier op aarde.
Ook was mijn eerste jaar van de middelbare school niet heel gemakkelijk en zijn er opmerkingen gemaakt die mij nu nog soms pijn doen. Ik voelde mij hierdoor niet de moeite waard. Dit deed mij verdriet, maar tegelijkertijd zorgde dit ook voor boosheid en snapte ik God niet meer.
Vanuit de jaren dat Ik op een Christelijke basisschool zat, was ik wel actief met mijn geloof, maar voelde ik God niet echt. Toen ik naar een openbare middelbare school ging, ben ik dit contact met God een soort van verloren. Ik ervaarde meer lastige momenten waardoor ik het leven niet meer zo fijn vond. Daar heb ik erg veel moeite mee gehad, maar ik had God niet meer om hulp gevraagd. Ik keek de diensten van de Mozaiek steeds minder vaak en als ik al keek of meeging, deed ik niet actief mee.
Als we nu teruggaan naar het feit dat ik stiekem wel merkte dat God er was, met name tijdens de doop diensten, kreeg ik een gevoel dat ik iets miste in mijn leven, en dat de bak water die daar beneden stond, mij toch wel aantrok. Tijdens de momenten dat er werd gezegd dat je je ook spontaan tijdens de dienst kon laten dopen, heb ik meerdere malen getwijfeld. Wetend dat het geloof mij aantrok, koos ik ervoor om mijn leven gewoon door te leven zonder met God bezig te zijn. Ik bad wel voor het eten en voor het slapen, maar ik voelde hier niet zoveel bij.
Een tijdje geleden dacht ik weer over de betekenis van de doop en aan mijn geloof. Ik wist niet goed wat ik moest doen en hoe ik moest beginnen. Toen besloot ik om de YOUTH ALPHA CURSUS te volgen. Ik hield me ook meer bezig met het Christendom. Ik begon de bijbel weer te lezen, tussendoor christelijke liedjes te luisteren en te zingen en weer te bidden. Ik merkte al meteen na een paar dagen dat ik me beter, blijer en warmer begon te voelen. Hierdoor wist ik zeker dat God plannen met mij heeft en dat ik niet meer zonder hem zou willen leven. Ik heb besloten om met vreugde, verdriet, angst en met vallen en weer opstaan mijn leven te willen leven met God, Jezus en de heilige geest.
